Reisverhaal «Banks Peninsula1»

My First Trip... | Nieuw Zeeland | 0 Reacties 27 Januari 2015 - Laatste Aanpassing 27 Januari 2015

Zondag 25 januari

Grappig ! Wat gisterenavond nog een zeer idyllische plekje was, bleek bij dageraad een ordinaire parking van een recreatiedomein te zijn. De ‘dagjestoeristen’ uit Christchurch en omgeving stroomden toe. Die dag zouden ook wij het wat rustiger aan doen. Na de lessen van Joppe waren we klaar voor een ‘dagje strand’. Het dagje strand duurde echter wel geteld één uur. Het water bleek té koud voor de kindjes. Dan maar terug naar de speeltuin. Hier amuseerden ze zich rot op de lokale ‘piratenboot’. Een ijsje kon er natuurlijk ook wel in met dit weer. In de late namiddag raakten we dan toch aangezet richting Purau, de ‘habitat’ van de gestrande Belgen. Purau was een klein gehuchtje, verder op het peninsula. Het bestond amper uit een paar huizen, hun huis lag dan nog helemaal aan het uiteinde van de ‘dorpsstraat’ : in the middle of nowhere dus. Wél een prachtig oud huis (ca. 100 jaar) met een mooi uitgegroeide tuin. Rond het huis hadden ze nog een kleine lap grond van zo’n slordige 5 ha. We mochten onze camper zetten in hun achtertuin, met zicht op de bergflanken en gratis ‘gebleit’ van schapen in de ochtend. We kregen een zeer hartelijk welkom : aperitief in de tuin (we konden nog eens een biertje drinken… deed deugd) en nadien een ‘local dish’ (hamburgers op de BBQ). Joppe en Leonie konden naar hartelust spelen in de mooie tuin en vonden er al gauw een ‘huisje’ onder de bomen. Nancy en Serge waren naar Nieuw Zeeland geëmigreerd toen hun kindjes ongeveer de leeftijd hadden van die van ons : je moet het maar doen. We zouden het echter niet kunnen : zo alles en vooral iedereen voor goed achterlaten. De ‘kindjes’ van toen ware nu pubers en spraken eigenlijk géén woord Nederlands meer. Ze verstonden nog wel wat Nederlands, maar antwoorden telkens in het Engels. Het was op zich wel écht leuk om via hun toch wel wat meer te weten te komen over Nieuw Zeeland (o.m. over het onderwijs, de ‘aardbevingen’, hun specifieke manier van leven….). Interessant !!!

Maandag 26 januari

Na het ontbijt vertrokken we direct naar Akaroa, een ‘pittoresk’ havenstadje op zo’n 2 uur rijden van Purau. Volgens de reisgids was Akaroa een leuke plek met een typische ‘Franse’ sfeer, wij vonden het echter wel een klein beetje tegenvallen. Het was op zich wel een leuk dorpje, maar het was nu géén plek om de hoofdbestemming van een reis van te maken. In het dorp bezochten we een lokale kunstenares. Ze had in haar tuin heel wat beelden en allerlei andere dingen gemaakt in mozaïek. De ingang was niet goedkoop (50 dollar), maar het was op zich wel echt de moeite waard. Nadien keerden we terug naar de camper en gingen we op weg naar de camping van die dag in ‘Okains Bay’. Het was een vrij grote camping, maar wél voldoende uitgestrekt om iedereen toch de nodige privacy te geven. Leuk om nog eens in een bos te zitten, met het ruis van de zee op de achtergrond.